Datum 28 november 2019

Tijdens dit event willen we met de koplopers van duurzame stadslogistiek een extra impuls geven aan het realiseren van het Klimaatakkoord. We vieren uw voortrekkersrol, die nu een stevige steun in de rug krijgt van het Klimaatakkoord. Het is tijd om te versnellen door samen stappen te zetten, deze in te voeren en successen op te schalen. Het event vindt plaats in de Mauritskazerne te Ede.

Onderaan kunt u aangeven aan welke twee pressure cooker sessies u deel gaat nemen. Een uitgebreide omschrijving van de onderwerpen vindt u hier:

Handhaving ZE zones
Vanuit het Klimaatakkoord is de doelstelling gesteld op 30/40 steden met een Zero Emissie Zone in 2025. Naast de vraagstukken rondom hoe deze in te richten, rijst ook de vraag: hoe worden deze zones gehandhaafd? Strikt of flexibel? Hoe wordt de privacy gewaarborgd en hoe wordt een level playing field gecreëerd voor ontwikkelaars en aanbieders van handhavingssystemen? En kiest elke gemeente haar eigen systematiek of is harmonisatie gewenst?

Last Mile en consolidatie
Stadslogistiek wordt vaak omschreven als bundelen aan de randen van de stad en dan kleiner, compacter en duurzaam de stad in. Dit vraagt om een overslagpunt met bijbehorende handelingen èn kosten. Hoe monitor je dat het product ook daadwerkelijk (naar wens) bij de klant is geleverd, welke IT koppelingen zijn hiervoor nodig? En hoe verzeker je de producten? De duurzame Last mile vraagt om een extra schakel die extra vraagstukken oplevert. Zijn de oplossingen wenselijk en betaalbaar?

Kaderstelling overgangsregeling EURO-VI
Het Klimaatakkoord stelt: “Voor bestaande vrachtauto’s van voor 1/1/2025 geldt een overgangsregeling tot 1/1/2030 in de vorm van een centraal afgegeven ontheffing op kentekenniveau. Daarvoor komen uitsluitend EURO-VI vrachtauto’s in aanmerking die niet ouder zijn dan 5 jaar (bakwagens) en 8 jaar (trekkers)”. Dit streven leidt bij verschillende ondernemers tot onduidelijkheid en men vraagt of het streven haalbaar is (beschikbaarheid en betaalbaarheid voertuigen). Welke overgangsregeling is wenselijk, zonder de ambities te ondermijnen?

Data
Ook voor stadslogistiek geldt een grote afhankelijkheid van data. Data over vervoersbewegingen, data over beschikbare ruimte in de stad, data over leveringen en retourstromen, enz. Maar data verzamelen is relatief duur en wie verzamelt? Wie mag er gebruik van maken? Lokale data staat vaak ook in relatie tot data uit de omgeving en hoe lang is de verzamelde data relevant en tot wanneer beschikbaar?

Financiering en verkrijgbaarheid
Ook het kip en het ei ontbreekt niet in de discussie over de haalbaarheid van het jaartal 2025. Momenteel is er onvoldoende volume qua voertuigen. De bestelautomarkt is redelijk op peil, maar qua vrachtvoertuigen is het aanbod zeer beperkt en de aanschafprijs veel te hoog. Dit drukt de vraag. En als met dan toch investeert, wat is het termijn van afschrijving, wat is de restwaarde en wat zijn de vooruitzichten voor de tweedehandsmarkt? Leidt meer raag tot lagere prijzen? Of moeten eerst de prijzen omlaag, om de vraag te stimuleren?

Laadinfrastructuur
Omdat het aanbod van elektrische bestelwagens en vrachtauto’s toeneemt ligt voor ondernemers het elektrificeren van het goederenvervoer van en naar de stad steeds meer voor de hand. De stap van elektrificeren van goederenvervoer roept daarbij wel allerlei vragen op ten aanzien van laadinfrastructuur. Hoe kunnen transporteurs hun werk doen met elektrische voertuigen die regelmatig opgeladen moeten worden? Welke aanpak geeft de laagste kostprijs? Waar, wanneer en hoe snel gaan bestelwagens en vrachtwagens laden? En wat vraagt dat van het elektriciteitsnet?

Vershub
Het creëren van hubs is een veel besproken onderwerp met vele vraagstukken en uitdagingen. Het creëren en werken met een vershub is wellicht nog uitdagender en heeft een eigen dynamiek. Allereerst zijn er de vele eisen en normen rondom voedselveiligheid (HACCP). Hoe worden deze standaarden gegarandeerd zodat het vertrouwen in het product overeind blijft. Daarnaast wordt vaak het directe contact tussen producent / toeleverancier en de klant van groot belang geacht. Het klantcontact, het afleveren tot aan de keuken, de keuring door de kok. Dit valt weg bij overdracht aan derden. Is een vershub daarom wel haalbaar en wenselijk?

Duurzaam inkopen
Duurzaam inkopen van gemeenten en organisaties gevestigd in de binnensteden wordt als belangrijke katalysator genoemd voor zero emissie binnensteden. Vaak wordt er wel nagedacht over het recyclen van koffiebekertjes en het aanschaffen van duurzaam printpapier, maar over de wijze waarop dit soort producten wordt aangeleverd (met wat voor voertuigen, al dan niet gebundeld) denkt men vaak niet na. Om ook deze logistiek te verduurzamen dient het inkoopproces en de inkoopeisen aangepast te worden. Maar we willen het niet complexer en duurder maken dan het al is. Maar hoe organiseren we dit dan en wie neemt het initiatief en bepaalt dit? Moet beleid en inkoop niet meer samen gaan werken en verandert hierdoor de rol van de inkoper?